مقدمه ای برای تدوین الگوی تربیت فضیلت مندانه بر مبنای سند تحول بنیادین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه پیام نور تهران

2 استاد گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تهران، ایران.

چکیده

این پژوهش با راهبرد مطالعه کتابخانهای و با روش توصیفی- تحلیلی با نظر به تحلیل فرارونده جهت دست‌یابی مقدمات لازم برای تدوین الگوی تربیت فضیلت‌مندانه بر مبنای سند تحول بنیادین انجام شده است. با بررسی سیر تحول فضیلت‌گرایی در بستر تاریخ، موضوع اصلی تربیت انسان فضیلت‌مند را بررسی و با انسان مطلوب سند تحول بنیادین مطابقت داده شد. پس از کدگذاری و مقوله‌بندی و تحلیل محتوا، توانسته الگوی فضیلت را مبتنی بر مبانی تربیت فضیلت‌مندانه از جمله فطرت به شناخت و باور فضیلت، کرامت ذاتی و اکتسابی به عنوان جنبه ای از کوشش اختیاری جهت تزکیه و تحصیل معرفت و هستی‌یابی، اراده و میل برای انجام فعل فضیلت‌مندان بنیاد نهاد. از همین رو الگوی پیشنهادی بر مبنایی تدوین شده است تا متربی در مسیر شدن تکاملی خود، ابتدا به شناخت فضیلت و باور به آن برسد و به دریافت درستی از وجود خود نائل شود، سپس شوقی درونی به آن پیدا کند و اشتداد شوق، میل او را به صورت ارادی به انجام عمل فضیلت‌مندانه در عالم بیرون سوق دهد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An introduction to designing a model of virtuous education based on the fundamental transformation document

نویسندگان [English]

  • Soleyman Movahhedi Rad 1
  • mohammadreza sarmadi 2
  • Mehran Farajollahi 2
1 Islamic education. pnu. Tehran
2 Professor and director of the department of educational sciences at PNU.
چکیده [English]

This research was carried out with a library study strategy and a descriptive-analytical method with a view to the analysis of the process in order to obtain the necessary prerequisites for developing a model of virtuous education based on the document of fundamental transformation. By examining the course of evolution of virtueism in the context of history, the main issue of educating a virtuous person was examined and matched with the ideal person of the document of fundamental transformation. After coding and categorizing and analyzing the content, he was able to model the virtue based on the foundations of virtuous education, including the nature to recognize and believe in virtue, inherent and acquired dignity as an aspect of voluntary effort to cultivate and acquire knowledge and existence, will and desire for Performing the actions of virtuous people is the foundation. Therefore, the proposed model has been compiled on the basis that a teacher, in the path of his evolution, first comes to know virtue and believe in it and achieves a correct understanding of his existence, then he finds an inner passion for it and the intensity of his passion is his desire. to voluntarily lead to perform a virtuous action in the outside world.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Virtue Model
  • Fundamental Transformation Document
  • Virtual Education
  • Fundamentals of Virtual Education
  1. قرآن کریم.
  2. ‏ابراهیمی، ابراهیم، و صادری، مریم، (۱۳۹۳) مفهوم شناســی واژه لقاءالله در قرآن. فصلنامه علمی- پژوهشی «پژوهش‎های قرانی- ادبی».
  3. ‏ارسطاطالیس، (۱۳۹۱)، اخلاق نیکو ماخس، پور حسینی، سید ابوالقاسم، (مترجم). انتشارات دانشگاه تهران.
  4. ‏اعرافی و همکاران، (۱۳۹۱)، آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن (ج 1). پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  5. ‏اعرافی، علیرضا، بهشتی، محمد؛ فقیهی، علی‎نقی؛ و ابوجعفری، مهدی. (۱۳۷۶)، درآمدی بر تعلیم و تربیت اسلامی اهداف تربیت از دیدگاه اسلام. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‎ها (سمت).
  6. ‏افشار کرمانی، عزیز الله. (۱۳۹۰)، مراتب فضیلت و اخلاق از منظر علامه طباطبایی. پژوهشنامه قران و حدیث.
  7. ‏ افضلی، جمعه خان. (۱۳۸۸)، رابطه معرفت و سعادت از دیدگاه ملاصدرا. فلسفه و کلام؛ معارف عقلی، (14)، 7-32.
  8. ‏ اکبری، ‎رضا. (۱۳۸۶)، حل تعارضات اخلاقی بر پایه اخلاق فضیلت. پژوهش‎های فلسفی کلامی، 31-32(8)، 85-100.
  9. ‏ اکبریان، رضا؛ و مقدم، غلامعلی. (۱۳۹۲)، ادراک فطری از دیدگاه علامه طباطبایی. آموزه‎های فلسفه اسلامی، (13)، 79-98.
  10. ‏ مک اینتایر، السدیر، (۱۳۹۳)، در پی فضیلت شهریاری، حمید؛ و شمالی، محمدعلی؛ (مترجمان)، سمت، (نشر اثر اصلی ۱۳۹۰).
  11. ‏خمینی، روح‎الله. (۱۳۷۸)، شرح حدیث جنود عقل و جهل موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
  12. ‏ایمانی، محسن؛ و بابایی، اسماعیل. (۱۳۸۷)، ارزششناسی فارابی و دلالتهای آن در تربیت اخلاقی با تأکید بر اهداف، اصول و روشها. دو فصلنامه علمی تخصصی تربیت اسلامی، (7-سال سوم)، 81-97.
  13. ‏بهارنژاد، زکریا. (۱۳۹۲)، فضیلت از دیدگاه ملاصدرا. خردنامه صدرا، (74)، 23-42.
  14. ‏ پریش کوششی. (۱۳۸۹)، رابطه ایمان و فضیلت از دیدگاه توماس آکویناس. کتاب ماه فلسفه، (33)، 78-84.
  15. ‏ پینکافس، ادموند. (۱۳۸۳)، از مساله محوری تا فضیلت‎‎گرایی. (عموعبداللهی، حسنی و علی پور، مترجمان). دفتر نشر معارف (وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‎ها).‎
  16. تجلی اردکانی، اطهر. (۱۳۹۳)، همگونیهای فکری سعدی و حکیمان یونان در مقوله اخلاق. پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، (دوره 6 شماره 23)، 121-154.
  17. جعفری، محمدتقی. (۱۳۸۱)، امام حسین شهید فرهنگ، پیشرو انسانیت. موسسه نشر آثار علامه محمدتقی جعفری.
  18. ‏جعفری تبریزی، ‎محمد‎تقی. (۱۳۷۰)، حق کرامت انسانی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی (دانشگاه تهران)، 27(0)، 77-98.
  19. ‏جمیله علم الهدی. (۱۳۸۴)، مبانی تربیت اسلامی و برنامهریزی درسی بر اساس فلسفه صدرا (ج 1). انتشارات دانشگاه امام صادق.
  20. ‏جوادی آملی، عبدالله، (۱۳۹۵)، بررسی فطرت در قران. معارج، (2)، 5-20.
  21. ‏ــــــــــــــــــ ، (۱۳۹۰)، ادب قضا در اسلام. اسرا. (نشر اثر اصلی ۱۳۹۰)
  22. ــــــــــــــــــ ، (۱۳۸۱)، صورت و سیرت انسان در قران. (امین دین، غلامعلی، محقق). اسرا.
  23. ــــــــــــــــــ ، (۱۳۸۹)، تفسیر انسان به انسان، (محمدحسین الهی زاده، محقق) اسرا.
  24. ‏خان محمدی، محمدحسین. (۱۳۹۲)، کمال انسان و انسان کامل در نظر شبستری. زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)، (227)، 22-44.
  25. خداپرست، امیرحسین، حجتی غزاله.(۱۳۹۳) «باور دینی و فضیلت عقلانی گشودگی ذهنی، جستارهایی در فلسفه دین، سال سوم، پاییز و زمستان، شماره ۲.
  26. ‏ خزاعی، زهرا، (۱۳۸۹)، اخلاق فضیلت، مجموعه فلسفه اخلاق. تهران؛ حکمت؛ ۱۳۸.
  1. ‏ ــــــــــ ، (۱۳۹۴)، معرفتشناسی فضیلت،سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‎ها. (سمت)، تهران.
  2. ‏باقری، خسرو. (۱۳۸۶)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، (ج 1). انتشارات مدرسه. (نشر اثر اصلی ۱۳۸۴)
  3. ‏ ساجدی، علی‎محمد؛ و دارایی تبار،‎هاجر. (۱۳۹۵)، سعادت از منظر ارسطو و ابن مسکویه و رازی، اخلاق دوره جدید، ششم (پیاپی 43)
  4. ‏ سعادت مصطفوی، حسن. (۱۳۸۷)، شرح اشارات و تنبیهات، دانشگاه امام صادق7.
  5. ‏طباطبایی؛ سید محمدحسین. (۱۳۹۴)، انسان از آغاز تا انجام، (صادق لاریجانی، مترجم؛ و سید هادی خسروشاهی، مصحح.) بوستان کتاب.
  1. ‏ طباطبایی؛ سید محمدحسین و مطهری، مرتضی، (۱۳۷۵)، اصول فلسفه و روش رئالیسم، انتشارات صدرا.
  2. ‏ شریعتی، صدرالدین؛ و انصافی مهربانی، سپیده. (۱۳۹۳)، نگاهی به جبر و اختیار در مکتب اسلام و دلالتهای تربیتی آن، پژوهش‎نامه معارف قرانی.
  3. ‏ شریف الرضی، محمد بن حسین؛ و علی بن ابی‎طالب7، امام اول، (۱۳۷۹)، نهج البلاغة، (ترجمه دشتی، محمد). مشهور.
  4. ‏ شوکانی، محمدبن علی بن محمدبن عبدالله؛ (۱۴۱۹)، أدب الطلب و منتهى الأرب و السریحی، عبدالله بن یحیی.(محقق). مکتبه الارشاد.
  5. ‏ ‏ عمید، حسن، (۱۳۶۲)، فرهنگ فارسی عمید، نشر امیرکبیر.
  6. ‏ فارابی، محمد بن محمد، (۱۳۶۴)، فصول منتزعه، نجار، فوزی متری.(محقق) مکتبت الزهراء.
  7. ‏ قاسمی راد، مهین، (۱۳۹۸)، بررسی انواع هدایت در قران کریم، مجله پژوهش و مطالعات علوم انسانی.
  8. ‏کاپلستون، فردریک چارلز، (۱۳۹۳)، تاریخ فلسفه (یونان و روم)، (مجتبوی سید جلال‎الدین، مترجم) سروش.
  9. ‏کوربن،‎ هانری؛ و سهروردی، یحیی بن حبش. (۱۳۷۲)، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، (نجف قلی حبیبی،‎هانری کوربن و حسین نصر، ویراستاران) وزارت فرهنگ و آموزش عالی. موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).
  1. ‏گلستانی، سید‎هاشم؛ یوسفی، علیرضا؛ و رضائیان، فیروز. (۱۳۸۷)، غزالی و اخلاق فضیلت دینی، دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه‎ریزی، (20)، 1-20.
  2. ‏رضایی اصفهانی؛ محمدعلی و صدیق حسین. (۱۳۹۳)، بررسی تطبیقی تفسیر آیه کرامت، فصلنامه علمی -پژوهشی مطالعات تفسیری، (5)، 111-126.
  3. ‏ذریه؛ محمدجواد؛ بیدهندی، محمد و شانظری، جعفر، (۱۳۹۶)، واکاوی معناشناختی عقل نظری و عقل عملی از نظرگاه ملاصدرا، خردنامه صدرا، (2 (پیاپی 90).
  4. ‏ اخلاقی، مرضیه؛ شریعتمداری، شایسته. (۱۳۸۶)، انسانشناسی در اندیشه امام خمینی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
  1. ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا، (۱۳۸۹)، رساله لقاءَ الله، (حسن‎زاده، صادق، مترجم). انتشارات آل علی.
  2. ‏موحدی راد، سلیمان. (۱۳۸۸)، تبیین ابعاد تربیتی روش امام رضا (علیهالسلام) در مناظرات کلامی و فلسفی، (پایان‎نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه علامه طباطبایی.
  1. ‏وست، دب؛ و آجودان، ماندانا. (۱۳۸۴)، معرفی مدل آموزش مسئولیتپذیری فردی و اجتماعی». رشد آموزش تربیت‎بدنی، (16).
  2. وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۰)، مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران.
  3. ‏________________________________ (۱۳۹۰). سند تحول بنیادین آموزشوپرورش.
  4. Susan Wiallace (2012), Oxford Dictionary of Education, Oxford Paperback Reference, Oxford University Press, (2011). New Delhi.