نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار مرکز معارف اسلامی. دانشگاه صنعتی شریف
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
ادیان الهی به دنبال راهنمایی پیروان خود،جهت تعالی زندگی دنیوی و اخروی و دستیافتن آنان به حیاتی ارزشمند و کارآمد میباشند.در سنت مسیحیت،الهیات عملی در پی مواجهه با مسائل روزمره زندگی آدمیان با رویکرد الهیاتی است تا از این رهگذر به الهیات تحولآفرین دست یابد.از سوی دیگر اسلام با توجه به ویژگیهای خاص خود،همواره در ابعاد اجتماعی،سیاسی،فرهنگی،اقتصادی و...توصیهها و دستورالعملهایی داشتهاست؛اما این ظهور اجتماعی دین، دچار فراز و نشیبهایی در طول تاریخ شده است.هدف از این نوشتار مقایسه الهیات عملی در مسیحیت و اسلام با تکیه بر اندیشههای آیتالله جوادی آملی است.روش تحقیق، توصیفی–تحلیلی است. در میان آثار آیتالله جوادی آملی میتوان گفت که کتاب مفاتیحالحیات به بهترین نحو ممکن نماینده الهیات عملی اسلامی است؛چراکه اولاً این کتاب آیینه حقمحوری در تدبیر نظام اجتماعی با سه عنصر جهاندانی، جهانداری و جهانآرایی است؛ثانیاً موضوعات مورد بحث در این کتاب به نحویی است که از یکسو اشاره به معضلات زندگی بشر معاصر دارد و از سوی دیگر به تمامی شبکه زندگی انسان توسعه یافته است و شامل تبیین و تحلیل چگونگی تعامل انسان با خود،با همنوعان،با نظام سیاسی-اجتماعی حاکم،با حیوانات و در نهایت با محیط زیست میباشد.با بازخوانی کتاب مفاتیحالحیات از منظر الهیات عملی میتوان به الهیاتی تحولآفرین دست یافت که قدرت تولید راهبرد، برنامه، فرآیند و حتی محصول را دارد.یافتههای پژوهش حاکی از آن است که مولفههای الهیات عملی اسلامی از منظر آیتالله جوادی آملی، ابتناء بر زندگی توحیدی، جهانشمولی و جاودانگی، مشاهده حیات همه مراتب موجودات و در نهایت هماهنگی میان عقل و نقل در الهیات عملی اسلامی است.
کلیدواژهها [English]