TY - JOUR ID - 154130 TI - کارکرد عشق و محبت در انگیزش اخلاقی JO - اخلاق وحیانی JA - ETHICS LA - fa SN - 2383-3025 AU - دبیری, احمد AU - فخرآبادی, محمد جواد AD - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه یزد AD - مربی گروه معارف اسلامی دانشگاه یزد Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 11 IS - 3 SP - 105 EP - 135 KW - انگیزش اخلاقی" KW - خود دوستی" KW - خیرخواهی" KW - عشق ناب" KW - " KW - انگیزش معنوی" DO - 20.1001.1.23833025.1401.11.3.4.5 N2 - محبت و عشق ورزی، از مهم ترین گریش های اصیل در وجود آدمی است که می تواند عالی ترین منیع انگیزش برای رفتارهای اخلاقی باشد. این پزوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به این نتایج دست یافته است که هرچند خوددوستی میلی تاثیرگذار در صدور افعال است، اما مانعی بر سر راه انجام اعمال از روی عشق ورزی نیست و تا عملی برخاسته از میل اصیل خیرخواهانه نباشد از حد نصاب ارزش اخلاقی برخوردار نمی گردد. خیرخواهی و عشق ورزی میلی فطری و اصیل در همه انسان ها قرار دارد که می تواند مستقلا سرچشمه رفتارهای اخلاقی گردد. در این صورت است که می توان از عشق ناب به فضایل اخلاقی و محبت معنوی به عنوان عالی ترین عامل انگیزه بخشی در رفتارهای اخلاقی سخن گفت. رفتار بر مبنای اخلاق فاضله و محبت ورزی، تلازم با انقیاد الهی دارد و موجب تقرب وجودی به خداوند می گردد. این معنا می تواند در پرتو بینش الهی تقویت شود و به سطحی از آگاهی برسد که تنها رضوان الهی منشا انگیزش در عملکردهای اخلاقی گردد. UR - https://ethics.isramags.ir/article_154130.html L1 - https://ethics.isramags.ir/article_154130_3432a62636f314657002f1c336c8f2f1.pdf ER -